ابداع درمان جدید برای سرطان با فناوری کریسپر
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۹۴۱۹۱
ممکن است امیدی دوباره برای افراد مبتلا به سرطانهای غیر قابل درمان به وجود آمده باشد. بر اساس گزارشی که به تازگی منتشر شده است، سیستم ایمنی بیماران با یک روش درمانی جدید، هک و بازطراحی میشود تا به تومورهای سرطانی حمله کند.
به نقل از آیای، این مطالعه تجربی دارای ۱۶ شرکت کننده بود که یک درمان شخصی سازی شده برای هر کدام ایجاد شده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
استفانی مندل (Stefanie Mandl) مدیر ارشد علمی شرکت پکت فارما (Pact Pharma) و نویسنده ارشد این پژوهش میگوید: کاری که ما در تلاشیم انجام دهیم این است که واقعاً جهشهای خاص تومور هر بیمار را مهار کنیم.
این کار حول سلولهای تی (T-cells) متمرکز است که طی آن بخشهایی از سیستم ایمنی که در بدن گشتزنی میکنند، سلولهای دیگر را برای یافتن مشکلات بازرسی میکنند. آنها این کار را با استفاده از پروتئینهایی که به آنها گیرنده میگویند، انجام میدهند تا سلولهایی را که از نقش طبیعی خود منحرف شده و سرطانی شدهاند، شناسایی کنند.
شناسایی سرطانها برای سلولهای T بسیار پیچیده است، زیرا آنها از یک نسخه خراب از سلولهای خود افراد تشکیل شدهاند.
وسیم قاسم استاد سلول و ژن درمانی از کالج دانشگاهی لندن میگوید: به محض اینکه سرطان پیچیده شود و معماری و ریزمحیط و انواع مکانیسمهای دفاعی خود را ایجاد کند، مقابله با آن برای سیستم ایمنی سختتر میشود. اکنون هدف از این درمان جدید، افزایش سطح سلولهای T در بدن بیماران است تا به آنها امکان تشخیص بهتر بیماری را بدهد.
پژوهشگران با بررسی خون بیماران برای یافتن سلولهای T نادری که قبلاً گیرندههایی داشتهاند که میتوانستند سرطان را شناسایی کنند، به این هدف دست یافتند. آنها سپس توجه خود را به سلولهای T دیگر که نتوانستند سرطان را پیدا کنند، معطوف کردند و آنها را دوباره طراحی کردند تا در این کار ماهر شوند.
آنها این کار را با جایگزین کردن گیرندههای اصلی خود با گیرندههای سلولهای T جستجوگر سرطان و بازگرداندن آنها به درون بدن بیماران برای جستجو و حمله به تومورها انجام دادند. در واقع پژوهشگران اساسا گیرندههایی ایجاد کردند که میتوانند سرطان را شکار کنند.
این کار سادهای نبود و نیاز به دستکاری ژنتیکی قابل توجهی داشت تا هم دستورالعملهای ژنتیکی را که سلولهای T برای توسعه گیرندههای قدیمی خود حمل میکردند، حذف کنند و هم دستورالعملهای گیرندههای جدید را به آنها بدهند. این کار از طریق فناوری ویرایش ژن کریسپر امکانپذیر شد.
کریسپر (CRISPR) مخفف عبارت «تناوبهایِ کوتاهِ پالیندرومِ فاصلهدارِ منظمِ خوشهای» است و یک فناوری است که دانشمندان را قادر میسازد تا دیانایِ هر ژنومی را ویرایش کنند. دانشمندان با ویرایش دیانای، میتوانند ویژگیهای خاصی از یک موجود زنده را تغییر دهند.با این حال، این درمان هنوز راه درازی در پیش دارد تا بتوان از آن در جمعیتهای بزرگتر استفاده کرد.
وسیم قاسم میگوید: هیچ درمان یکسانی برای سرطان وجود ندارد. هر تومور متفاوت است و درمان ابداعی ما یک نوع درمان شبیه به موشک هدایت شونده است، نه یک رویکرد انفجاری بزرگ برای درمان همه انواع تومورها.
با این حال، این فناوری برای کسانی که از سرطانهای غیرقابل درمان نادر رنج میبرند، امید به فردایی روشنتر را فراهم میکند که در آن میتوان یک درمان را برای آنها مهندسی ژنتیکی کرد.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمانمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: بیماری غیر واگیر درمان سرطان سلول های T
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۹۴۱۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات استفاده از اولین واکسن سرطان
به گزارش تابناک به نقل از گاردین، اولین واکسن سفارشی مبتنی بر فناوری «امآرانای» برای بیماران مبتلا به ملانوما، کشندهترین سرطان پوست، در بریتانیا آزمایش شد.
دکتر هدر شاو، محقق ملی هماهنگکننده این کارآزمایی، گفت که این تزریقها پتانسیل درمان افراد مبتلا به ملانوم را دارند و در سرطانهای دیگر از جمله ریه، مثانه و کلیه آزمایش میشوند.
این واکسن یک نئوآنتی ژن درمانی فردی است. این برای تحریک سیستم ایمنی طراحی شده است تا بتواند با نوع خاصی از سرطان و تومور بیمار مقابله کند.
شاو گفت: «این یک درمان کاملاً فردی است و از برخی جهات بسیار هوشمندانهتر از یک واکسن است». واکسن «سفارشی» به این معنا است که آن را برای بیماری که آن را میزند طراحی میکنند و ممکن است برای بیمار بعدی مؤثر نباشد. ساختار واکسن با ژنتیک مخصوص تومور آن بیمار هماهنگ است و به سیستم ایمنی او آموزش میدهد تا پادتنهایی را برای حمله به آنتیژنها یا پادگنهای سلولهای سرطانی بسازد. برای طراحی این درمان سفارشی، نمونه تومور بیمار برداشته میشود و دیانای آن را توالییابی میکنند که هوش مصنوعی نیز در این فرآیند نقش دارد.
دادههای فاز ۲ نشان داد که احتمال مرگ یا بازگشت سرطان بعد از سه سال در افراد مبتلا به ملانومهای پرخطر که همراه با ایمونوتراپی کیترودا تزریق شده بودند در مقایسه با افرادی که فقط کیترودا دریافت کردند، تقریباً نصف (۴۹%) بود.
نحوه استفاده این واکسن برای بیماران به این صورت است که ۱ میلی گرم از واکسن MRNA را هر سه هفته برای حداکثر ۹ دوز و ۲۰۰ میلی گرم کیترودا هر سه هفته (حداکثر ۱۸ دوز) برای حدود یک سال دریافت میکنند.
تاریخچه تولید واکسن «امآرانای»
تولید «امآرانای» و تزریق آن در بدن بیش از سی سال قدمت دارد. ساخت واکسن معمولا ده تا پانزده سال طول میکشد، اما با همهگیری کرونا، فرآیند تولید واکسن شتاب گرفت و به لطف پژوهشهایی که پیشتر بر روی سرطان انجام شده بود، یک سال بیشتر طول نکشید. همین، پژوهشگران را تشویق کرد تا امیدوارانه به تولید این واکسنها برای درمان و پیشگیری از دیگر بیماریها از جمله سرطان ادامه دهند.
دو نوع واکسن پیشگیری از سرطان وجود دارد که توسط سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا تأیید شدهاند؛ واکسن «اچپیوی» که از فرد در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت میکند. اگر این ویروس برای مدت طولانی در بدن بماند، میتواند باعث ایجاد برخی از انواع سرطان شود.
واکسن دیگر «هپاتیت بی» است که از فرد در برابر این ویروس که میتواند باعث سرطان کبد شود محافظت میکند.
واکسنهایی که سرطان را درمان میکنند از روشی درمانی به نام ایمونوتراپی بهره میبرند که کارشان تقویت و آموزش سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان است. پزشکان به افرادی که سرطان دارند واکسن درمانی میدهند تا هر سلول سرطانی را که پس از پایان درمان در بدن باقی مانده است از بین ببرند و یا از رشد یا گسترش تومور جلوگیری کنند.